rok 1994, 1996

9 III 1994

W czasie audiencji środowej w Watykanie Ojciec Święty powiedział:

"Mowa dzisiaj jest w katechezie o charyzmatach. To słowo greckie, którego używał św. Paweł - zwłaszcza w Liście do Koryntian — na oznaczenie szczególnych darów, jakie otrzymują członkowie wspólnoty dla dobra tej wspólnoty. Wymieniał ważne charyzmaty, czyli dary nadzwyczajne, ale podkreślał, że wśród tych darów zawsze największa jest miłość. I to jest zawsze tak samo. Sobór Watykański II przypomniał naukę o charyzmatach i zaktualizował ją, nawiązując do słów św. Pawła. Obok tych charyzmatów — rzec można nadzwyczajnych — jak na przykład dar czynienia cudów, dar mówienia językami, co było znamienne dla pierwszych wspólnot, są charyzmaty zwyczajne, życia codziennego, które jednak w ogromnej mierze przyczyniają się do dobra wspólnego. Chociażby taki charyzmat matki, która wychowuje dzieci, albo charyzmat oazy. O Oazie mówię, bo dotyczy ona młodych ludzi, którzy odnaleźli Chrystusa i chcą pociągnąć do niego innych młodych.

Tych charyzmatów jest wiele - trzeba o nie bardzo dbać, prosić Boga, dziękować za nie i strzec ich dla dobra wspólnoty.
Życzę Kościołowi w Polsce, aby miał wielu charyzmatyków."

Jan Paweł II do Polaków,
Niedziela 37(1994) nr 12 z 20 III, s. 4. [^]

25 IV 1996

Odpowiedź Ojca Świętego na list jedności z XXI Kongregacji Odpowiedzialnych Ruchu:

"Jego Świątobliwość Jan Paweł II dziękuje za list z dnia 3 marca br. i zawarte w nim informacje o przebiegu XXI Kongregacji Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie na Jasnej Górze.

Wdzięczny za dar modlitwy, Ojciec Święty poleca Bogu wszystkich Moderatorów, Animatorów oraz Członków Ruchu i udziela Apostolskiego Błogosławieństwa.

Z wyrazami szacunku"

Abp Govanni B. Re Substytut.
Archiwum Ruchu Światło-Życie, Krościenko, 1996.[^]