W poniedziałek, ostatni dzień października dostałem propozycję, żeby pojechać na Dzień Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych. Zgodziłem się, choć nie wiedziałem co to takiego.
Po pierwsze DWDD to, jak sama nazwa wskazuje, czas spotkania przedstawicieli diakonii diecezji wchodzących w skład filii, której częścią jesteśmy. Poza nami są to Archidiecezje Krakowska i Przemyska oraz Diecezje Tarnowska i Kielecka. W tym czasie oazowicze wymieniają się doświadczeniami z posługi w swoich grupach formacji permanentnej. Tematem tego DWDD było: „Wierność charyzmatowi Oazy w kontekście nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia”. Podczas spotkań w grupach mówiliśmy jak poszczególne diakonie diecezjalne realizowały i realizują hasło roku oraz dzieliliśmy się tym, jak wygląda nasza formacja i działalność. Dzięki temu dowiedziałem się co nowego można wprowadzić do naszej Diakonii Modlitwy.
Jednym z ważniejszych punktów programu była druga część godziny odpowiedzialności – relacje z grup diakonijnych, świadectwa i dzielenie się życiem oazy w swoich rejonach. Podczas tego spotkania dowiedziałem się między innymi jak funkcjonują poszczególne diakonie w innych diecezjach.
Na DWDD najbardziej zachwyciło mnie podejście innych ludzi do Oazy. Widząc, jak oni postrzegają Ruch i angażują się w jego sprawy, sam zmieniłem moje patrzenie na tą wspólnotę. Kolejnym ważnym dla mnie elementem była obecność wielu osób z Oazy Rodzin. Do tej pory Ruch Światło – Życie utożsamiałem z oazą młodzieżową, Domowy Kościół uważając za coś odrębnego. Na DWDD uświadomiłem sobie, że te dwie wspólnoty, razem z Oazą Kapłańską, tworzą komplementarną całość.
Dominik Ziemiński