Niepokalana i Wniebowzięta

W Święto patronalne naszego Ruchu 8 grudnia, czyli w uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP jest zwyczaj modlitwy w czasie tzw. Godziny Łaski.

Korzystając z faktu, że nasz zazwyczaj zamknięty kościół parafialny Świlczy[1], wyjątkowo w tym dniu udostępniono modlącym się, postanowiliśmy wraz z uczestnikami Oazy poprowadzić krótkie czuwanie dla całej parafii. Treść spotkania modlitewnego oparta była na fragmentach Godzinek o Niepokalanym Poczęciu NMP. Ta stara modlitwa Kościoła towarzysząca nam przede wszystkim w Adwencie wysławia Maryję w jej licznych przymiotach. Wybrane określenia Matki Bożej stały się dla nas i zgromadzonych przyczynkiem do modlitwy w danej intencji. Rozważając słowa:

Tyś raj Aniołów, pałac wstydu panieńskiego;
O, cedrze czystości!
Niepokalana, czystsza niźli aniołowie.
O, Rodzicielko Łaski, nadziejo grzeszących!

modliliśmy się wspólnie o to, by Maryja wyprosiła dla członków naszej parafii łaskę uchronienia nas, szczególnie zaś dzieci i młodzieży, od zepsucia i nieczystości. Rozmyślaliśmy przy tym o pięknie Maryi. Wiedząc, jak ważna jest łaska uświęcająca i jak z powodu grzechu i słabości trudno wielu z nas ją zachować, modliliśmy się także o Jej pomoc w walce o czystość serca, tak aby stan bez grzechu ciężkiego był dla nas normalnością.

Nasze rozważania przeplatane były piosenkami, wśród których szczególne miejsce zajął Magnificat w wersji znanej jako Raduje się dusza ma. Wszystko to trwało około 25 minut, a zakończone zostało spontanicznie modlitwą Anioł Pański. Przez pozostałą część Godziny Łaski wraz z parafianami modliliśmy się w ciszy.


[1] Pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP.