W świecie mówi się dużo o miłości dlatego, że jej prawdziwego oblicza brakuje. Tą potrzebie pragnie realizować wspólnota ludzi, którzy pragną „zło dobrem zwyciężać”. Diakonia Miłosierdzia – Ruchu Światło-Życie jest posługą, która zauważa ludzi w potrzebie i niesie im pomoc. W tym roku rozpoczęła także swoje funkcjonowanie w naszej diecezji. Moderatorem Diakonii jest ks. Krystian Winiarski.
Diakonia realizuje się w sposób duchowy poprzez:
- Codzienną modlitwę Koronką do Bożego Miłosierdzia – wypraszając w ten sposób łaski potrzebne do tej posługi, a także jest to modlitwa za tych, do których udadzą się posługujący.
- Formację własnego sumienia i osobowości dojrzałego chrześcijanina, a także przez czynny wolontariat – dar serca- poświęcenia swojego czasu na rzecz innych animatorzy obecnie realizują w 4 punktach. Są to:
- Dom Dziecka w Rzeszowie przy ulicy Nizinnej
- Świetlica „Nasza Arka” przy parafii Judy Tadeusza
- Dwie Świetlice fundacji „Wzrastanie” Jana Pawła II znajdujące się na ulicy Podwisłocze (Osiedlowy Dom kultury) i Hoffmanowej (hotel Zelmer)
- Wspólnota dzieci niepełnosprawnych „Muminki” przy parafii MB Saletyńskiej.
Dalsze cele, które pragnie zrealizować Diakonia Miłosierdzia to:
- Organizowanie doraźnych zbiórek dla potrzebujących,
- Organizowanie kolonii dla dzieci z rodzin patologicznych,
- Szeroko rozumiana pomoc Caritas,
- Zakładanie w parafiach grup modlitewnych koronką do Miłosierdzia Bożego.
Serdecznie zapraszam do włączenia się w Diakonię Miłosierdzia wszystkich chętnych którzy czują potrzebę tworzenia cywilizacji miłości.
Spotkania odbywać się będą w ostatnią środę miesiąca w parafii św. Krzyża w Rzeszowie, ul. 3 Maja – wejście na przeciwko kościoła. Rozpoczynamy Mszą św. o 18.00. Spotkanie po Mszy.
Czekamy, także na wszelkie sugestie, opinie i pomysły.
Inspiracje teologiczne
Wiara bez uczynków jest martwa
(Jk 2,26b)
W dziele zbawienia Bóg na różne sposoby okazuje swoje miłosierdzie. Swój szczyt miłosierdzie Boga osiąga w misterium Paschy Chrystusa, Męki, Śmierci i Zmartwychwstaniu Syna Bożego. Ten, niczym nie zasłużony, dar Bożego Miłosierdzia staje się wezwaniem skierowanym do każdego człowieka, aby obdarowany przez Boga sam stawał się darem dla innych.
Człowiek doznaje miłosierdzia, a jednocześnie jest wezwany, aby je okazywać innym. Jezus prowadzi nas do drugiego człowieka i mówi: wszystko cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, Mnieście uczynili. Wobec tajemnicy miłosierdzia – Kościół zawsze stawał jako wzywany do tego, aby ją głosić, uznawał tę tajemnicę Bożego Miłosierdzia za fundamentalne swoje zadanie. Jan Paweł II w “Dives in misericordia” pisze: Kościół żyje autentycznym życiem, kiedy wyznaje i głosi miłosierdzie. Ten najwspanialszy przymiot Boga Stwórcy i Odkupiciela. I kiedy ludzi prowadzi do Zbawicielowych zdrojów miłosierdzia (DM 13).
Jezus pragnie, aby taka postawa rodziła się w wolności, podyktowana była miłością człowieka ku bratu. Z darem swego miłosierdzia staje ciągle u drzwi naszego serca, naszej wolności i mówi: możesz Mnie przyjąć, ale możesz tych drzwi nie otworzyć: Oto stoję u drzwi i kołaczę, jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i z nim będę wieczerzał (Ap 3,20) Dar miłosierdzia Boga zawsze może być przyjęty tylko w wolności. Jezus chce wydobyć z naszej wolności miłość, aby człowiek będąc wolny jednocześnie nauczył się kochać, iść z miłością do drugiego człowieka, aby mu służyć.
W Encyklice “Dives in misericordia” Jan Paweł II wzywa: “W Imię Jezusa Chrystusa Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego w duchu Jego mesjańskiego posłannictwa, które trwa w dziejach ludzkości podnosimy nasz głos i błagamy, aby raz jeszcze na tym etapie dziejów objawiła się Miłość, która jest w Ojcu, aby za sprawą Syna i Ducha świętego okazała się obecną w naszym współczesnym świecie i potężniejsza niż zło: potężniejsza niż grzech i śmierć. Błagamy za pośrednictwem tej, która nie przestaje głosić “miłosierdzia z pokolenia na pokolenia” także wszystkich tych, na których już wypełniły się słowa z Kazania na górze: Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią (Mt 5,7)
Miłosierny Bóg do realizacji posługi miłosierdzia zaprasza człowieka. Przez ręce ludzi pragnie rozlewać codzienne miłosierdzie i łaski na tych, których życie szczególnie doświadczyło.
Źródło: Prezentacje Diakonii Ruchu Światło – Życie
Duszpasterstwo Służby Liturgicznej i Ruchu Światło – Życie
Archidiecezji Krakowskiej, Kraków 2005