I REJONOWY DZIEŃ WSPÓLNOTY

I rejonowy Dzień Wspólnoty Ruchu Światło - Życie miał miejsce w sobotę 14 października 2000 r. w parafii Matki Bożej Saletyńskiej.

Oazowicze z Rzeszowa i okolic zgromadzili się, aby wspólnie wielbić Boga i wzajemnie się ubogacać. Podczas zawiązania wspólnoty modlitwą i śpiewem przywitaliśmy się z Chrystusem obecnym wśród nas. Następnie młodzież wysłuchała konferencji ks. Mariusza Cymbały pt. "Eucharystia w życia człowieka wierzącego". W tym samym czasie Dzieci Boże słuchały o Mszy Świętej z ust ks. Jacka Cierpicha. Dla młodzieży, utrwaleniem treści były spotkania w grupach, a dla dzieci zabawy integracyjne.

W centrum naszego spotkania znalazła się Eucharystia, o której tak dużo w tym dniu mówiliśmy. Był to czas uwielbienia boga i przyjęcia darów przez człowieka.

Umocnieni ofiarą Chrystusa rozeszliśmy się do naszych codziennych spraw, aby swoim życiem świadczyć o Chrystusie.

Ewa Rybka

Dzień Wspólnoty, to jeden ze szczególnych dni w ciągu rocznej formacji, w którym spotykają się wszyscy członkowie Ruch Światło-Życie.

14 października br. w kościele farnym w Gorlicach odbył się I Rejonowy Dzień Wspólnoty. W spotkaniu tym brało udział około 150 członków wspólnot oazowych z Jasła i Gorlic. Nasze dziękczynienie i chwalenie Pana rozpoczęliśmy od zawiązania wspólnoty. Każda oaza przedstawiła się i opowiedziała jak wygląda ich praca w parafii. Przed Eucharystią wysłuchaliśmy konferencji, którą wygłosił ks. Piotr Trela. Przedstawił on ważny problem sztucznej autentyczności wśród członków Ruchu. Bowiem przyczynia się on do braku jedności w wielu wspólnotach. Po konferencji rozpoczęło się przygotowanie do Eucharystii, celu naszej pielgrzymki.

Mszy Świętej przewodniczył ks. Stanisław Ruszel. Wygłosił on homilię, w której nawiązał m.in. do XV Światowego Dnia Młodzieży w Rzymie. Ukazał potrzebę bycia lepszym człowiekiem, nie tylko we wspólnocie, ale także w codziennych obowiązkach.

Po zakończonej Eucharystii, która umocniła nas duchowo, wszystkie wspólnoty udały się do salki katechetycznej. Po zjedzeniu ciepłego posiłku, wspólnie wielbiliśmy Boga śpiewem i tańcem. Powróciliśmy do naszych domów, aby tam rozpocząć wypełnianie naszego chrześcijańskiego zadania, jakim jest odważne przyznawanie się do wiary w Jezusa Chrystusa.

Magdalena Adamik
Monika Biały