Krajowa Kongregacja Odpowiedzialnych


RUCH ŚWIATŁO-ŻYCIE
DIECEZJI RZESZOWSKIEJ
::  
archiwum 98/99 | 99/00 | 00/01 | 01/02 | 02/03 | 03/04 | 04/05 | informacje | kalendarz | co nowego | ^

"WSPÓLNOTA to nie jest jakaś idea czy program, ale to rzeczywistość. Z chwilą gdy Duch Święty zstępuje w serca ludzi i działa w nich, powstaje wspólnota ludzi z Bogiem Ojcem przez Syna w Duchu Świętym. Ona jest źródłem powstania wspólnoty międzyludzkiej, braterskiej".

Ks. Franciszek Blachnicki

Kongregacja Odpowiedzialnych, jest dla członków Ruchu Światło - Życie, zawsze wielkim darem spotkania i rozeznania swojej drogi. Tegoroczna, która odbył się w Częstochowie, trwała trzy dni - od piątku 25 lutego do poniedziałku 28 lutego. Jej tematem była "Koinonia" - wspólnota. Spotkania odbywały się w nowej auli, która była wypełniona po brzegi. Szacunkowo było około 1100 osób. Otwarcia Kongregacji dokonał pod nieobecność ks. Bp. Wiktora Skworca, delegata Episkopatu ds. Ruchu, ks. Henryk Bolczyk, Moderator Generalny Ruchu. Pierwszy referat wygłosił marianin ks. Adam Boniecki. Przedstawił swoją ocenę aktualnej sytuacji Kościoła i świata. Wśród niebezpieczeństw wymienił wojny, niechęć wobec obcych, zwrot ku religiom Wschodu, relatywizm. Kluczem rozwiązania tych problemów, jest według prelegenta, życia wiarą. Powołując się na "List do Diogeneta", przypomniał, że dla świata chrześcijanie są duszą. Dlatego Oazowicze powinny być ludźmi wiary i w tym duchu przemieniać na lepsze, otaczający świat. Drugim prelegentem był franciszkanin O. Celestyn Napiórkowski, który przedstawił historię sporu o łaskę i usprawiedliwienie pomiędzy katolikami, a protestantami. Nadzieją staje się wspólna deklaracja o usprawiedliwieniu z Augsburga. Ojciec Celestyn zakończył swój wykład wspomnieniami z dzieciństwa, aby jak najpełniej zobrazować stosunek łaski do zasługi. Trzecim prelegentem miał być Jerzy Buzek, Premier RP, ale z powodu wyjazdu, nie mógł przybyć. Dlatego też zebrani wysłuchali konferencji Sługi Bożego Księdza Franciszka Blachnickiego, zapisanej na kasecie magnetofonowej. Uwagi Ojca pozwoliły nam wgłębić się w dar tajemnicy jakim jest wspólnota Kościoła oraz odkryć naszą odpowiedzialność za Kościół.

Pierwsza część zakończyła się Eucharystią pod przewodnictwem arcybiskupa metropolity częstochowskiego Stanisława Nowak. Wśród koncelebransów byli: ks. Abp. Damian Zimoń oraz 130 kapłanów. W homilii, ks. arcybiskup przypomniał, że znak Oazowicza jest wezwaniem do jedności pomiędzy światłem Boga, z życiem człowieka. Wielkim darem dla uczestników Kongregacji było spotkanie z Chiarą Lubich, założycielką Focolare. Założycielka włoskiego, a teraz już międzynarodowego ruchu odnowy Kościoła wspominała początki Ruchu oraz mówiła o współczesnej posłudze. Szczególnym charyzmatem tego Ruchu, jest posługa na rzecz jedności. Słuchaczy zachwycała swoją młodością ducha, choć w rzeczywistości ma 80 lat, oraz poddaniem się pod działanie Ducha Świętego. Drugi dzień Kongregacji zakończyliśmy wysłuchaniem Pana Józefa Brody oraz kwartetu warszawskiego. Wspomnienie mistrzów muzyki i ich dzieł było kierowane w stronę Boga - Stwórcy. Niedziela to czas świadectw ludzi, którzy doświadczyli spotkania z Bogiem. Różne były ich życiowe losy, ale jedno mieli wspólne. Teraz bezgranicznie starają się wierzyć Bogu i wiernie naśladować Go w swoim życiu. Kongregację posumował ks. Henryk Bolczyk, który z swoim słowie, wskazał nam dalszą drogę budowania wspólnot na prawie miłości. Uroczystej Eucharystii w tym dniu przewodniczył kardynał Franciszek Macharski, metropolita krakowski. W homilii. przedstawił przykład świętego Franciszka, jako wzór naśladowania na dzisiejsze czasy. Biedaczyna z Asyżu, zachwyca miłością do Boga, człowieka i świata, a także umiłowaniem i wiernością do Kościoła. Ostatni dzień Kongregacji był dniem Kolegium Moderatorów. Podczas tego spotkania zapoznaliśmy się z planem ewangelizacji w Polsce, obchodami Wielkiego Jubileuszu oraz wewnętrznymi sprawami Ruchu. Kongregacja, to nie tylko mówienie o wspólnocie, ale także trwanie w niej. Dokonywało się to przede wszystkim poprzez wspólna modlitwę, zwłaszcza liturgiczną oraz poprzez dar spotkania. Wyjeżdżając z tego miejsca byliśmy wdzięczni Bogu, za dar czasu, za to, że mogliśmy wysłuchać Jego Słów, skierowanych do Ruchu. Wracamy do naszych domów, wspólnot namaszczeni przez Ducha Świętego łaską Wielkiego Jubileuszu, aby tworzyć, dzięki łasce Pana żywe wspólnoty Kościoła.

[^]


©DKS Rzeszów, OLP 1.0