Fascynowała mnie zawsze osoba Sługi Bożego Ks. Franciszka Blachnickiego.
Dwa lata temu przeczytałam Jego artykuł pt. "Świadectwo wiary w
katechezie" (Seminare -Kraków 1981, s.83-97).Pisał w nim między innymi:
"rekolekcje są u nas na ogól rekolekcjami typu moralizującego. Ideał
jaki się przedstawia to ideał grzecznego
dziecka, które spełnia dobre
uczynki i podoba się rodzicom, Panu Jezusowi; opowiada się historyjki
moralizujące, ale bardzo rzadko prowadzi się rekolekcje będące zarazem
ewangelizacją. a tymczasem jest to konieczne dzisiaj. Praktyka życia
wykazuje, że dzieci są bardzo otwarte, potrafią po pewnym czasie dojść
do osobistego stosunku do Chrystusa, co wyraża się w autentycznej,
spontanicznej modlitwie". Przyznaję, że zaintrygował mnie pomysł tak prowadzonych rekolekcji.
Zapragnęłam , aby właśnie takie odbyły się w parafii św. Krzyża w
Rzeszowie, w której posługuję jako katechetka. Przedstawiłam propozycję
ks. Proboszczowi - W.Jagustynowi i za Jego zgodą rozpoczęliśmy
przygotowania do rekolekcji. Prowadził je ks. Adam Bajorski MSF wraz z
zespołem ewangelizacyjnym, który tworzyło 6 animatorów ruchu Światło -
Życie ( dla 540 uczestników). Z wypowiedzi dzieci po rekolekcjach
wynikało, że naprawdę odkryły Bożą miłość, zainteresowały się modlitwą,
wiele osób skorzystało z sakramentu pokuty, Oaza parafialna przeżyła
prawdziwy "najazd" kandydatów, którzy pragnęli włączyć się w grupy
formacyjne. Dzieci utrzymywały kontakt ze swoimi animatorami, a nawet
zdarzały się wypadki zapraszania ich na lekcje, czy wycieczki szkolne.
sami zaś animatorzy zainteresowali się problemem ewangelizacji. Wielkim
owocem rekolekcji było powstanie grupy modlitewnej. Zachęceni taką sytuacją i zaproszeni prze Dyrekcję SP Nr 15 i Gimnazjum
Nr 2, a zwłaszcza prośbami dzieci, które od początku roku szkolnego
pytały o rekolekcje, zdecydowaliśmy w tym roku poprowadzić je tę samą
metodą. Przygotowania rozpoczęły się 4 miesiące wcześniej. Posługę
rekolekcjonisty podjął ks. Mariusz Mik. Wkrótce uformował się zespół
ewangelizacyjny. Wielu uczestników ubiegłorocznych rekolekcji zachęcało
swoich przyjaciół, aby włączyli się w ich prowadzenie także w tym roku.
Ostatecznie posługę podjęło 66 osób oraz 7 kleryków WSD w Rzeszowie.
Rozpoczęliśmy przygotowania.
Najpierw rekolekcjonista spotkał się z
grupa animatorów w celu opracowania programu rekolekcji. Potem nastąpiły
kolejne spotkania odpowiedzialnych za poszczególne elementy rekolekcji.
Ostatnim etapem przygotowań było spotkanie modlitewne całej diakonii.
staraliśmy się objąć modlitwą wszystkich uczestników i animatorów. Naszą
modlitwę wspierały Siostry Karmelitanki z Rzeszowa oraz wielu życzliwych
ludzi. Tematem przewodnim stała się przypowieść o siewcy z Ewangelii Św.
Mateusza (Mt 13, 1-23). Pierwszy dzień poświęcony był Jezusowi -
Wiecznemu siewcy. dzień drugi, to dzień przyjęcia darów Bożych, zaś
trzeci wzrastaniu we wspólnocie. Dzieci spotykały się w dwóch grupach: młodszej i starszej. spotkanie
każdej z grup składało się z nabożeństwa lub Eucharystii w kościele,
pracy w grupach z animatorami w szkole i podsumowania. Ponadto
codziennie zapraszaliśmy chętnych na modlitwę wieczorną do kościoła
parafialnego. W drugim dniu zaprosiliśmy także rodziców, aby modlili się
za swoje dzieci. grupa uwielbienia służyła modlitwą wstawienniczą
każdemu, kto potrzebował. W posłudze rekolekcyjnej korzystaliśmy ze świadectw, pantomimy, piosenkę
ewangelizacyjnych i innych form pracy. szczególnym przeżyciem było dla
młodzieży świadectwo Wojtka, uczestnika ubiegłorocznych rekolekcji.
swoje spotkanie z rekolekcjonistą i zespołem mieli również nauczyciele. Radosną niespodziankę sprawił nam w trzecim dniu rekolekcji Ks. Biskup
Edward Białogłowski, przewodnicząc Eucharystii na zakończenie. Z rozmów z uczestnikami rekolekcji wynika, że największym przeżyciem
było uczestnictwo w wieczornej modlitwie. Dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do zaangażowani i
przeprowadzenia tych rekolekcji, które dla nas, prowadzących są znakiem
i dowodem, że Kościół żyje i jest wierny swojemu posłannictwu.
Barbara Szczygieł
|