Dzień Skupienia dla Animatorów 

DZIEŃ SKUPIENIA DLA ANIMATORÓW

W dniach 23 - 25 listopada w domu rekolekcyjnym w Niechobrzu odbyło się II spotkanie formacyjne animatorów i kolejna sesja Szkoły Animatora Ruchu Światło - Życie diecezji rzeszowskiej. Na tych rekolekcjach wspólnie spotykaliśmy się na liturgii i posiłkach. Wszystkie inne punkty programu były realizowane oddzielnie. Obecnych było 60 animatorów oraz 50 kandydatów. Rekolekcjom przewodniczył ks. Mariusz Cymbała.

Spotkanie rozpoczęło się wspólną modlitwą, a następnie Eucharystią. Tematem Szkoły Animatora, była refleksja nad nauczycielską misją Chrystusa. Od chrztu świętego każdy chrześcijanin jest zobowiązany naśladować swojego Mistrza, a więc realizować Jego misję. W Ruchu Światło - Życie czynimy to przez uczestnictwo w diakoniach.

Uczestnicy szkoły Animatora zapoznali się ze diakonią ewangelizacji i jej posługą poprzez spotkanie, z jej Moderatorem ks. Grzegorzem Szczygłem oraz Diakonią Życia i Wyzwolenia. Poprzez ich posługę Ewangelia Chrystusowa jest niesiona do ludzi, którzy są zniewoleni. W tym czasie starsi animatorzy podjęli refleksję nad charyzmatem Ruchu, a konkretnie nad jego realizacją w poszczególnych wspólnotach. Takie słowa jak: ewangelizacja, formacja i świadectwo, nie mogą pozostać tylko dźwiękami, ale mają być wezwanie dla Każdego członka Ruchu i każdej wspólnoty.

Nie zabrakło również wspólnej zabawy i śpiewu. Przygotowując się do posługi w czasie wakacji, animatorzy poznawali techniki pierwszej pomocy, przybliżane przez lekarza. Ostatniego dnia po pracach i konferencjach w grupach oraz uroczystej Mszy Świętej wszyscy, z nowym zapałem i ochotą do pracy rozjechali się do swoich domów.

Myślę, że czas ten był nie tylko wspólną modlitw, zabawą, ale także formą rekolekcji. Prowadziły one do pracy nad sobą oraz do refleksji, dotyczącej charyzmatu animatora i tego, jak go właściwie wykorzystać w celu budowania doskonałej wspólnoty. Dzięki temu, że wszyscy animatorzy spotkali się razem mogli nawzajem się poznać, zawrzeć nowe przyjaźnie, wiele się jedni o drugich nauczyć oraz stworzyć wspólnotę, w której można było odczuć prawdziwą jedność. Z rozmów przeprowadzonych po tych dniach skupienia wynika, że wszyscy wrócili pełni nowych i, pokoju i radości w sercach.