"Miłość jest postawą, z której zawsze wyrasta życie. Samo to, że miłujemy, że jesteśmy w miłości, już to przynosi owoc, bo to jest trwanie w Chrystusie"

Sługa Boży Ks. Franciszek Blachnicki

JAKI POWINIEN BYĆ ANIMATOR

Myśli z konferencji:

I poszłam na górę i zapytałam Pana
co mam dalej czynić.
A pan rzekł: Rozlej się wodą czystą,
gładką i cichą i odbijaj Mnie w sobie

1. Słowo animator mówi, kim ma on być. Przede wszystkim animuje grupę.
2. Ma świadomość darów, które otrzymał i służy wspólnocie.
3. Jest nośnikiem charyzmatu Ruchu Światło – Życie.
4. Jest symbolem Kościoła i Chrystusa.
5. Powinien:

• Pozytywnie być nastawiony do grupy
• Otwarty na uczestników
• Nosić w sobie doświadczenie Boga
  - prowadzi uczestników do Kościoła
  - daje świadectwo o Kościele
  - pomaga w pójściu za Jezusem
  
• Osiąga to poprzez:
  - codzienny namiot Spotkania
  - pełne uczestnictwo we Mszy Świętej
  - regularną spowiedź
  - permanentna formację

6. Animator musi:

• znać metody aktywizacji
• wprowadzać w misterium znaków i symboli
• doceniać wartość Słowa w Życiu
• wykorzystywać doświadczenie uczestników
• wypracować język grupy
• dużo się modlić
• pokora i osobista kultura

Praca w grupach

1. Modlitwa na rozpoczęcie spotkania
2. Animator wprowadza w temat i metodę spotkania.
Dzisiaj postawimy sobie pytanie: - kim jest animator? Każdy z nas posiada już własny obraz, własną wizję anima­tora Dzisiejsze spotkanie będzie, więc próba odpowiedzenia sobie na pytanie - jak uważam -kim powinien być animator, jakie powinien mieć cechy, jak powinien postępować z ludźmi. Odpowiemy sobie też w związku z tym na pytanie - jakim ja chciałbym być animatorem.
3. Po wprowadzeniu w temat, animator zachęca wszystkich do zam­knięcia oczu i przypomnienia sobie:
- swojego animatora (albo animatorów, jeśli w dotychczasowej formacji było ich więcej); animatora, którego postawą byłem(am) zbudowany
- postawy animatora, których nie chciałbym naśladować. (na każdy z tych "obrazów" należy przeznaczyć ok. 3-5 min).
4. Animator dzieli grupę na zespoły dwuosobowe i każdej parze wręcza po 5 kartek (ok.8cm x 8cm) oraz flamastry. Każda para ma za zadanie zastanowić się, jaki powinien być animator. Po dyskusji w parach, na którą przeznaczamy 10 - 15 min każda para zapisuje 5 sformułowań.
5. Jak wszystkie pary będą gotowe - umieszczają w formie promieni swoje kartki tematycznie tworząc "słoneczko".
6. Po ułożeniu wszystkich kartek grupa próbuje podsumować - jaki powinien być animator.
7. Każdy z uczestników dzieli się krótko, jakim chciałby być animatorem, swoje dzielenie się kończy modlitwą.

SPOTKANIE II

POMOC MEDYCZNA

Pomoc doraźna zastosowanie dostępnych w danej chwili środków lub metod ratowniczych w nagłych przypadkach.

Pierwsza doraźna pomoc

1. Przed lekarska:
• niekwalifikowana
• kwalifikowana (pielęgniarka)
• służby para medyczne (np. ratownicy wodni, górscy, policja)
2. lekarska
3. specjalistyczna

Naczelne zadania ratownika

1. Zabezpieczyć poszkodowanego przed nowym wypadkiem (np. usunięcie z ulicy)
2. Dokonanie szybkiej, rozpoznawczej selekcji poszkodowanych
3. Po udzieleniu pomocy nie można zostawić poszkodowanego bez opieki
4. Postępowanie mające na celu uśmierzenie bólu, właściwe unieruchomienie, ostrożny transport, uspokojenie
5. Dbałość o własne zdrowie i życie podczas ratowania poszkodowanego

Ratownik: myśli, jest opanowany, ma odpowiednią wiedzę.

Najważniejsze zasady udzielenia pierwszej pomocy:

1. Działać szybko - każda sekunda jest ważna!
2. Nie przenoś poszkodowanego chyba, że miejsce w którym się on znajduje jest niebezpieczne

• udrożnić drogi oddechowe
• prowadzić sztuczne oddychanie
• zapewnić krążenie krwi (zewnętrzny masaż serca)
3. Zatamować krwawienie
4. Poszkodowanego nieprzytomnego ułożyć w pozycji bezpiecznej- jeśli zachodzi możliwość poruszania
5. Poluzować ubranie poszkodowanego
6. Nie podawać poszkodowanemu ani jeść, ani pić
7. Zabezpieczyć przed utratą ciepła
8. Wezwać pomoc lekarską
9. Dbać o bezpieczeństwo poszkodowanego i własne.

Złamanie: całkowite lub częściowe przerwanie ciągłości tkanki kostnej.

• Zamknięte - nie ma przerwania ciągłości skóry
• Otwarte - gdy przez ranę można zobaczyć miejsce złamania.

Zwichnięcia: nieprawidłowe przemieszczenie główki kości poza panewkę stawową

Objawy złamania:

• samoistny ból w miejscu złamania
• nasilenie dolegliwości bólowych przy ruchach czynnych i biernych
• wylew podskórny (siniak)
• w miejscu złamania rana (złamanie otwarte)
• zmiana obrysów kończyn
• duża utrata krwi (wstrząs)

Pomoc przed lekarska:

1. Potwierdzić złamanie
2. Zapobiec przemieszczaniu się kości
3. Unieruchomienie - np. szyna Kramera (przy złamaniu kości długich unieruchamiamy dwa sąsiednie stawy i kości)

Objawy zwichnięcia

1. Ból w stawie
2. Zniekształcenie i obrzęk stawu
3. Ograniczenie lub zniesienie ruchu w stawie

Zadławienie: jest następstwem zablokowania przepływu powietrza w drogach

oddechowych.

Rękoczyn Heimlicha:

Silny rytmiczny ucisk rękami, obejmując chorego od tyłu, ręce splatamy poniżej mostka.

Nie stosować u ludzi otyłych, kobiet w ciąży, u małych dzieci

Omdlenie

- krótkotrwała, nagła utrata przytomności, spowodowana zaburzeniem przepływu przez ośrodkowy układ nerwowy.

Przyczyny (najczęstsze)

czynniki naczyniowe - emocje, bóle, pobieranie krwi, środowisko, zakażenia,

długie przebywanie w dusznym pomieszczeniu. Chory blednie, poci się ma nudności,

osuwa się na ziemię, tętno słabo wyczuwalne.

Pierwsza pomoc

• unieść nogi do góry (pozycja Trendelenburga, nogi 30 stopni nad poziomem)
• rozluźnić ubranie (np. kołnierzyk, pasek)
• zapewnić dostęp świeżego powietrza.

Krwotok - jest to wynaczynienie krwi poza światło naczynia.

Przykłady krwotoków:

• wewnętrzne (do jamy ciała)
• zewnętrzne
  - z nosa
  - z ucha
  - z jamy ustnej
  
• tętniczy - krew jasnoczerwona
  - wypływa pod ciśnieniem
  
• żylny - krew ciemnoczerwona

Pierwsza pomoc:

a) Krwotok tętniczy

• ucisk ręczny tętnicy (opatrunek uciskowy czas ucisku nie powinien przekraczać 1,5-2 godzin)

b) Krwotok żylny

• jałowy opatrunek na ranę
• w przypadku krwawienia na kończynie podnieść na kilkanaście minut do góry (powyżej poziomu serca)

c) Krwotok po usunięciu zęba

• ucisnąć dziąsło czystymi palcami
• można do zębodołu włożyć tamponik i zacisnąć szczękami.

d) Krwotok z nosa:

• po urazie, w nadciśnieniu tętniczym
• ułożyć chorego w pozycji półsiedzącej
• zimny okład na kark i na nasadę nosa
• można założyć tamponiki do przewodów nosowych.

Udar słoneczny:

• po długotrwałym wykonywaniu ciężkiej pracy fizycznej lub przebywaniu w wysokiej temperaturze
• ułożyć chorego w pozycji półsiedzącej w miejscu zacienionym
• zanurzyć kończyny w zimnej wodzie
• zimne okłady na głowę i szyję
• podać do picia wodę z solą kuchenną (1 łyżeczka soli na ćwierć litra wody).

Oparzenia

• termiczne
• chemiczne
• fizyczne

Objawy:

• zaczerwienienie skóry
• ból, obrzęk pęcherze
• wstrząs
• utrata przytomności

Na miejscu wypadku:

• ochłodzenie
• jałowy opatrunek
• leki przeciwbólowe

Odmrożenia:

• I° - uszkodzenie powierzchniowej warstwy naskórka
  
  • obrzęki
  • zasinienie
  • swędzenie
  • mrowienie
• II° - uszkodzenie głębszych warstw naskórka
• III° - uszkodzenie skóry właściwej, brak czucia!

Pierwsza pomoc:

• ogrzać miejsca odmrożone w środowisku wilgotnym (ale nie za długo)
• małe dziecko można ogrzać ciepłem własnego ciała
• nie należy rozcierać miejsca odmrożonego (zdarcie naskórka, infekcje, zakażenie)
• podać ciepłe płyny do picia
• założyć suchy jałowy opatrunek na miejsce odmrożone.

Zatrucia:

Trucizna - każdy związek, który po wniknięciu do ustroju w niewielkich ilościach

powoduje zaburzenia w funkcji organizmu

Objawy:

• zamroczenie
• nieprzytomność
• mogą wystąpić drgawki
• wymioty
• bóle brzucha
• biegunka
• ślinotok

Salmonella (np. po lodach)

• ostry nieżyt żołądka i jelit
• nagłe wymioty
• bóle brzucha
• biegunka
• podać dużą ilość letniej wody do picia (6-8 szklanek).

SPOTKANIE III

KRYZYS WE WSPÓLNOCIE

Myśli z konferencji:

1.Rodzaje konfliktów:

• Konflikty wartości
• Konflikty sposobów ich realizacji
• Konflikty wewnętrzne
• Konflikty zewnętrzne

2. Niewłaściwe rozwiązywanie konfliktów:

• Tworzenie ugrupowań i koalicji obronnych
• Wycofywanie afektów
• Wybuchy emocjonalne
• Podwójne przesłania
• Generalizacja
• Rozwiązywania siłowe
• Utrata wiarygodności

3.Umiejętność prowadzenia dialogu:

• Nie wpadać w panikę
• Nie milczeć
• Rozwiązywać w oparciu o dialog

4.Warunki rozwiązywania konfliktów:

• Otwarta i szczera komunikacja
• Zdolność określenia rzeczywistych powodów
• Gotowość wzięcia pod uwagę innego punktu widzenia

5. Mity we wspólnocie:

• Aby rozwijać się duchowo warto być we wspólnocie
• Wspólnota to pełnia szczęścia
• Ujednolicenie
• Konflikty świadczą o nienawiści
• "Bracia syjamscy"
• Szukanie winnego
• Publiczne rozpamiętywanie win
• Podczas debaty lepszy zwycięża
• Inni powinni czuć, co ja myślę
• Lepiej pamiętać porażki niż sukcesy
• Dobra wspólnota pojawia się przypadkowo
• Drugi człowiek to "Mój obraz"
• Przyjaźń jest spontaniczna i nie wymaga wysiłku
• Niezgodność charakteru

Praca w grupach

1. Modlitwa na rozpoczęcie spotkania.

2. Wprowadzenie w temat spotkania (zapoznanie z metodą i tematem). Dzisiejsze

spotkanie jest kolejnym w temacie poznawania, czym jest chrześcijańska wspólnota.

Chcemy zatrzymać się nad tekstami mó­wiącymi o tym, jak wyglądało życie wśród

apostołów i w pierwszych gminach chrześcijańskich.

3. Każdy z uczestników czyta podane teksty biblijne używając metody:

Łk 9, 46-48
Dz 2, 42-47
Dz 4, 32-37
Dz 15, 1-41

4. Czas na indywidualne studium tekstu. Uczestnicy mają zwrócić uwagę na to, jak

wyglądało życie wśród grona apostołów i w pierwszych gmi­nach chrześcijańskich,

zaznaczając przy tym (w podanej kolejności):

• znakiem zapytania te fragmenty, których nie rozumiesz;
• jasną kolorową kredką te fragmenty, które mówią o postawach, które chciałbyś naśladować;
• ciemną kredką te postawy, które uważasz za niewłaściwe;
• jako wykrzyknik te fragmenty, które dla Ciebie są ważne;
• strzałką te fragmenty, które są wskazówką dla Twojego życia.

5. Gdy wszyscy będą już gotowi po indywidualnym studium podanych tekstów

następuje dzielenie się:

• Jeśli są znaki zapytania -animator wyjaśnia podane wątpliwości (gdy nie jest pewny interpretacji, proszę odnieść się po spotkaniu do moderatora oazy);
• Na dużych kartkach wszyscy wypisują te postawy, które są pozy­tywne z jednej strony kartki, z drugiej natomiast - postawy negatywne.
• Dzielenie się tym, jak widzimy wspólnotę apostolską, pierwsze gminy chrześcijańskie. W jaki sposób rozwiązywano konflikty?

W formie modlitewnej każdy z uczestników dzieli się tym, co odkrył na tym spotkaniu

i co stało się wskazówką dla jego życia.